شراب خواستم...
گفت : " ممنوع است "
آغوش خواستم...
گفت : " ممنوع است"
بوسه خواستم...
گفت : " ممنوع است "
نگاه خواستم...
گفت: " ممنوع است "
نفس خواستم...
گفت : " ممنوع است "
...
حالا از پس آن همه سال ديکتاتوري عاشقانه ،
با يک بطري پر از گلاب ،
آمده بر سر خاکم و به آغوش مي کشد با هر چه بوسه ،
سنگ سرد مزارم را
و
چه ناسزاوار
عکسي را که بر مزارم به يادگار مانده ،
نگاه مي کند و در حسرت نفس هاي از دست رفته ،
به آرامي اشک مي ريزد .
...
تمام تمناي من اما
سر برآوردن از اين گور است
تا بگويم هنوز بيدارم...
سر از اين عشق بر نمي دارم
نظرات شما عزیزان:
|